17.03.2010 - "El Hondo" - Ptasi raj i "Tonn"
"Park Naturalny El Hondo" to ponad 2 tysiące hektarów rozlewisk, podzielony na dwie części, wschodnia i zachodnia. Teren parku jest całkowicie zamknięty dla odwiedzających, wejść można tylko ze specjalnym zezwoleniem i wcześniejszym ustaleniem daty z zarządem parku. Dzięki właśnie takim restrykcyjnym działaniom, park jest porostu rajem dla ptaków, tak w czasie lęgowym jak i dla ptaków migrujących i zimujących. Tutaj czuja się bezpiecznie i nikt im nie przeszkadza, no prawie nikt :-)
To właśnie to miejsce wybrał sobie na zimowisko już od kilku lat, sławny orlik grubodzioby z Estonii, "Tonn".
Przy bramie wejściowej do parku pojawiliśmy się o ósmej rano, tak jak się omówiliśmy wcześniej z ochrona parku. Zaraz po wejściu na teren naszym oczom ukazał się niesamowity widok, wielkie rozlewiska wody podzielone zadrzewionymi ścieżkami, wielkie połacie trzcinowisk i mnóstwo ptactwa.
Pogoda trochę nie dopisała, bardzo złe światło, lekka mglą, ale widok jaki mieliśmy przed sobą zapowiadał rekompensował wszytko.
Po przejściu 200 metrów głównym traktem, który rozdziela dwa podstawowe rozlewiska, BINGO!!!, na jednym z eukaliptusów, na suchej gałęzi siedzi orlik grubodzioby, wspomniany "Tonn".
Niestety na razie, nie dane jest nam przyjrzeć mu się z bliska, ptak chwile później poderwał się do lotu i odleciał, pewnie na jakieś śniadanie. Uśmiech na twarzy wszystkich mówił sam za siebie, bo jak tu się nie cieszyć ,kiedy zaraz po wejściu ma się taka obserwacje, to co będzie się działo w dalszej części dnia i parku???
W dalszej części parku przez kolejne cztery godziny obserwowaliśmy wiele gatunków ptaków , głównie ptactwo wodne, miedzy innymi: krzyżówki, ohary, płaskonosy, głowienki, sterniczki, czerwonaki miedzy innymi.
Nad głowami latały jaskółki rudawe i dymówki. W pobliskich zaroślach moja pierwsza obserwacja w tym roku podróżniczka i remiza.
Po obfitym objedzie udaliśmy się na południowa cześć rozlewisk, to właśnie tutaj według danych z satelity spędza popołudnia "Tonn" i jak się okazało nie tylko on preferuje ta cześć parku. Zaraz po przybyciu na miejsce przywitały nas swoim pięknym lotem rybołów i orzełek południowy.
ale nasza uwaga skupiła się na pobliskich eukaliptusach, lornetki i lunety poszły w ruch i znowu BINGO, jest siedzi na jednej z gałęzi w towarzystwie błotniaków stawowych.
Wąska ścieżką pomiędzy trzy metrowymi trzcinami powoli zaczęliśmy się zbliżać do miejsca gdzie go widzieliśmy, nikt nic nie mówi, całkowita cisza, tylko spojrzenia na siebie i uśmiechy.
Dochodzimy na miejsce i na gałęziach siedzą błotniaki, po "Tonnie" ani śladu. Wychodzimy na otwarty teren i nad naszymi głowami pokazuje swoje uroki szybujący "Tonn". Kilka zdjęć ,krotki film video i szybki odwrót z okolicy.
Dzień zaliczony na 11 w skali do dziesięciu :-)
W drodze powrotnej nad cieśninę odkryliśmy druga Tarife, 500 kilometrów na północnych-wschód od tej naszej nad Cieśnina Gibraltarska i fajne bary-sklepy na wioskach.
W wyprawie wzieli udział : Sergio Briones, Gonzalo Gil i Arkadiusz Broniarek
w następnym odcinku, wyprawa nad jezioro Fuente de Piedra i 10.000 czerwonaków.
Zapraszam.
Posts
